رازهای تاریک نشر علمی سردبیران، نویسندگان و دلال ها همدست می شوند
لیزر تگ: به گزارش لیزر تگ، نتایج یک مطالعه جدید نشان میدهد که تقلب علمی تنها به کارخانه های مقاله سازی محدود نیست و شبکه ای از سردبیران، نویسندگان و واسطه ها راه را برای انتشار هزاران مقاله مشکوک باز می کنند.
به گزارش لیزر تگ به نقل از مهر، مطالعات و گزارشات مختلف نشان داده است که تقلب علمی سازمان یافته یک تهدید فزاینده برای فعالیتهای علمی است. این امر تا حد زیادی به سازمان هایی که به نام «کارخانه های مقاله سازی» شناخته می شوند، نسبت داده شده است. ولی اخیراً مطالعه ای که در نشریه PNAS انتشار یافته ردپایی از فعالیتهای در رابطه با تقلب علمی را کشف کرده که فراتر از تولید مقالات جعلی است و به نقش واسطه گری و دلالی در شبکه گسترده ای از سردبیران نشریات و نویسندگانی می پردازد که با همکاری یکدیگر، برای انتشار مقاله های علمی از استانداردهای داوری همتا فرار می کنند. این مطالعه چگونگی ساختار و عملکرد این سازمان ها را هم آشکار می کند.
این مطالعه اخطار می دهد که نهادهای فعال در حوزه تقلب علمی از جلمه کارخانه های مقاله سازی، واسطه ها و کارگزاران و نشریات غارتگر، بسیار بزرگ، درحال تغییر و به سرعت درحال گسترش هستند. همینطور توانایی آنها در فرار از سازوکارها به افزایش چشم گیر تعداد مقالات جعلی منجر گردیده است.
نویسندگان این مقاله امیدوارند که پرونده گسترده آنها توجه ها را جلب کرده و سبب تغییر شود. این محققان کار خویش را با تأکید بر مقالات مجله PLOS ONE شروع کردند. چون که این مجله دسترسی آسانی به داده های کلان می دهد و تشخیص ناهنجاری ها را بدون اطلاعات از پشت صحنه ممکن می کند. محققان تمام مقالات این مجله را که ریترکت یا سلب اعتبار شده بودند و یا در PubPeer (وب سایتی که به محققان اجازه می دهد آثار انتشار یافته را نقد کنند) نظراتی دریافت کرده بودند، بررسی کردند و سپس سردبیران هر مقاله را شناسایی نمودند.
در مجموع ۳۳ سردبیر نشریه شناسایی شدند که بطور مکرر به مقالاتی رسیدگی کرده بودند که بعداً سلب اعتبار یا ریترکت شده بودند و یا بیش از اندازه انتظار مورد انتقاد قرار گرفته بودند. بعنوان مثال ۴۹ مقاله از ۷۹ مقاله ای که یک سردبیر اقدامات ضروری جهت انتشار آنها در PLOS ONE را انجام داده بود، سلب اعتبار شده بودند.
همکاری بوسیله رشوه یا یک فرایند عادی غیر رسمی؟!
سردبیرانی که بعنوان مشکوک علامت گذاری شده بودند، به ۱.۳ درصد از مقالات انتشار یافته در این نشریه تا سال ۲۰۲۴ رسیدگی کرده بودند، اما حدودا یک سوم از کل این مقالات ریترکت شده بودند. این گروه از محققان همینطور متوجه شد که این سردبیران با نرخ مشکوکی بر روی مقالات نویسندگان خاصی کار می کردند. این نویسندگان خودشان سردبیر نشریه PLOS ONE بودند و اغلب به مقالات یکدیگر رسیدگی می کردند. نویسنده اول این مطالعه می گوید امکان دارد تعدادی از این سردبیران رشوه دریافت کرده باشند اما همینطور امکان دارد این اقدامات ترتیبات و فرآیندهای غیر رسمی باشد که میان همکاران صورت می گیرد.
این محققان رفتار مشکوک مشابهی را در ۱۰ نشریه انتشار یافته توسط انتشارات هینداوی که به سبب فعالیت گسترده کارخانه های مقاله سازی در آن تعطیل شده است، شناسایی نمودند.
پژوهشگرانی که مبحث کارخانه های مقاله سازی را بررسی می کنند مدت هاست تصور می کنند که سردبیران و نویسندگان مقالات هم دست بوده اند. بگفته برخی کارشناسان؛ نتایج جدید «شواهد قطعی» برای این سوءظن ها هستند. باآنکه نتایج پژوهش اخیر، تنها هم دستی سردبیران نشریات و نویسندگان مقالات را در تعداد کمی از نشریات نشان می دهند، اما احتمالا سایر نشریات هم تحت تاثیر قرار گرفته اند.
شبکه ای با ۳۵ عضو و بالاتر از ۴ هزار مقاله مشکوک
اخیراً پایگاه ریترکشن واچ هم گزارش داده که انتشارات Frontiers بعد از کشف شبکه ای از سردبیران و نویسندگانی که فرایند داوری را با تضاد منافع اعلام نشده انجام داده اند، آغاز به سلب اعتبار ۱۲۲ مقاله کرده است. این شبکه ۳۵ نفره بالاتر از ۴ هزار مقاله در نشریات ۷ ناشر دیگر هم منتشر نموده که نیاز به بررسی بیشتر دارد.
این گروه پژوهشی دریافتند که مشکل فراتر از شبکه های ویراستاران و نویسندگان بی وجدان است که به یکدیگر کمک می کنند. آنها آن چه را که به نظر می آید تلاشهای هماهنگ برای ترتیب دادن انتشار دسته هایی از مقالات مشکوک در چندین ژورنال است، شناسایی نمودند. این گروه بالاتر از ۲۰۰۰ مقاله را که در سایت PubPeer برای داشتن تصاویر تکراری علامت گذاری شده بودند، بررسی کردند و خوشه هایی از مقالات را که همه تصاویر مشترک داشتند، شناسایی کرد. این مجموعه ها از مقالات اغلب در حدود یک زمان و در انتخاب محدودی از ژورنال ها انتشار یافته بودند.
دلالانی در بازار سیاه مقاله
نویسندگان این مطالعه می گویند در بعضی موارد یک کارخانه مقاله نویسی که به چندین نشریه نفوذ کرده، امکان دارد مسئول باشد. اما آنها همینطور معتقدند که برخی این موارد نشان دهنده کار «دلالان» یا کارگزارانی است که بعنوان واسطه عمل می کنند و مقالات تولیدشده توسط کارخانه های مقاله سازی را می گیرند و آنها را در نشریات به خطر افتاده منتشر می کنند.
این تیم به بررسی سازوکار انجمن تحقیقات و توسعه دانشگاهی (ARDA) مستقر در هند پرداخت. این انجمن خدماتی همچون «نوشتن پایان نامه/مقاله» و همینطور «انتشار نشریه» را ارائه می کند. ARDA در صفحه وب خود که «مجلات با ضریب تاثیر بالا» را ارائه می کند، می گوید که از سوی محققان با مجلات ارتباط برقرار می کند و «تضمین می کند که آنها با موفقیت در مجله منتخب آنها در پایگاه داده نمایه سازی با ضریب تاثیر بالا منتشر شوند.»
این گروه پژوهشی دریافته که در طول چندین سال، لیست نشریات تکامل یافته و نشریات جدیدی به آن اضافه شده و تعدادی از آنها هم به سبب رفتار مشکوک از پایگاه های اطلاعاتی حذف شده اند. برمبنای نقل قول هایی که به این تیم پژوهشی عرضه شده، ARDA بین ۲۵۰ تا ۵۰۰ دلار برای انتشار مقاله هزینه دریافت می کند و بگفته ریچاردسون؛ سرپرست این تیم تحقیقاتی؛، این وب سایت از نویسندگان می خواهد که مقالات خویش را ارسال نمایند و این نشان داده است که ARDA یک کارخانه مقاله سازی نیست؛ بلکه یک واسطه است.
به گفته یکی از کارشناسان؛ چنین سازمان هایی زیر پوشش عرضه «خدمات ویراستاری» در روز روشن فعالیت می نمایند و باآنکه اقدامات آنها امکان دارد غیر اخلاقی باشد و عواقب زیادی برای علم و دانشمندان داشته باشد؛ اما آنها تلاشی برای پنهان کردن فعالیتهای خود نمی کنند چون که در حقیقت این کسب و کارها غیر قانونی نیستند.
رشد شتابان مقالات جعلی ۱۰ برابر سریع تر از ادبیات علمی
این گروه پژوهشی لیستی از مقالات شناسایی شده در ۵۵ پایگاه داده از محصولات احتمالی کارخانه های مقاله سازی را تهیه کرده و تعداد مقالات مشکوک انتشار یافته در هر سال بین سالیان ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ را مورد بررسی قرار داده اند. آنها دریافتند که تعداد محصولات مشکوک کارخانه های مقاله سازی هر ۱.۵ سال، دو برابر می شود و این ۱۰ برابر سریع تر از نرخ رشد کل ادبیات علمی است. البته هنوز بخش کوچکی از کل مقالات را تشکیل می دهد. تعداد سلب اعتبار مقالات و مقالات علامت گذاری شده در PubPeer هم به سرعت بالا رفته و به ترتیب هر ۳.۳ و ۳.۶ سال دو برابر شده است، اما این میزان با افزایش مقالات مشکوک به تقلب برابر نیست. بگفته یکی از کارشناسان؛ این افزایش بدان معناست که درصد علم جعلی درحال افزایش است. این امر خطرات خاصی را برای حوزه هایی مانند علوم پزشکی ایجاد می کند، جایی که مقالات جعلی گاهی اوقات به بررسی های سیستماتیک و متاآنالیزها راه پیدا می کنند و بطور بالقوه درک ما از داروها و درمان ها را تحریف می کنند.
پژوهشگران این مطالعه تاکید می کنند که مقیاس فعالیت در حوزه تقلب علمی، هم اکنون فراتر از دامنه اقدامات تنبیهی فعلی است. علاوه بر این، سلب اعتبار یا ریترکت شدن مقالات هنوز یک اتفاق نسبتاً نادر است. تنها ۲۸.۷ درصد از مقالات مشکوک به تولید توسط کارخانه های مقاله سازی هم اکنون سلب اعتبار شده اند.
هدف گیری دانشجویان و پزشکان جوان
این وضعیت به اعتبار سوابق علمی موجود و آینده صدمه جدی وارد می نماید. نویسندگان مقاله به رقابت شدید برای بودجه و شغل، نابرابری در دسترسی به منابع، و عدم آموزش کافی بعنوان عوامل انگیزشی پشت این گونه سوءرفتارها اشاره می کنند. آنها همینطور اشاره میکنند که خیلی از پژوهشگران، خصوصاً پزشکان جوان و دانشمندان نوپا، امکان دارد رفتارهای «انحرافی» را بعنوان هنجار جدید درک کنند. همینطور امکان دارد آنها برای رقابت با همکارانشان هزینه انتشارات را به کارخانه های مقاله سازی بپردازند. بگفته سرپرست این تیم پژوهشی؛ تعداد مقالات متقاضیان دوره های دستیاری پزشکی در سالیان اخیر به شدت افزایش پیدا کرده، بطوریکه تعدادی از دانشجویان ادعا می کنند نویسنده ده ها مقاله هستند. او معتقد می باشد که تصادفی نیست که صنعت کارخانه های مقاله سازی متقاضیان دستیاری پزشکی خصوصاً دانشجویان خارجی دارای ویزا را هدف قرار می دهند.
نویسندگان این مطالعه خواهان اقدامات فوری و اصلاحات ساختاری برای رویارویی با این تهدید هستند. آنها پیشنهاد می کنند که وظایف «شناسایی، پژوهش و تحریم» از یکدیگر جدا شوند و از دست طرف هایی که تضاد منافع بالقوه دارند (مانند سردبیران نشریات یا موسسات پژوهشی که دانشمندان خویش را بررسی می کنند)، بیرون رود. همچنین، نیاز به منابع انسانی و فناوری بسیار بیشتری برای شناسایی تقلب در مقیاس مورد نیاز وجود دارد. صیانت از افشاگران این سوءرفتارها هم از اهمیت بالایی برخوردار است، چون که هم اکنون، اشخاصی که شواهد تقلب را عرضه می دهند، با اتهاماتی و تهدیدهای قانونی روبرو می شوند.
این مطالعه اخطار می دهد که رشد بیش از پیش مقالات جعلی، تهدیدی جدی برای نگاههای پیشرفته مانند مدلهای زبان بزرگ است. این فناوری ها هنوز قادر به تمایز علم با کیفیت از علم بی کیفیت یا جعلی نیستند، و با افزایش تعداد انتشارات جعلی، این وظیفه دشوارتر می شود.
منابع:
The entities enabling scientific fraud at scale are large، resilient، and growing rapidly
Scientific fraud has become an ‘industry، ’ alarming analysis finds
بطور خلاصه در مجموع ۳۳ سردبیر نشریه شناسایی شدند که به طور مکرر به مقالاتی رسیدگی کرده بودند که بعداً سلب اعتبار یا ریترکت شده بودند و یا بیش از حد انتظار مورد انتقاد قرار گرفته بودند. آنها دریافتند که تعداد محصولات مشکوک کارخانه های مقاله سازی هر ۱.۵ سال، دو برابر می شود و این ۱۰ برابر سریع تر از نرخ رشد کل ادبیات علمی است. همچنین، نیاز به منابع انسانی و فناوری بسیار بیشتری برای شناسایی تقلب در مقیاس مورد نیاز وجود دارد.
منبع: lazertag.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان لیزرتگ در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۷ بعلاوه ۲