توسعه داروی کاهش وزن مشابه اوزمپیک بدون عوارض جانبی
به گزارش لیزر تگ، محققان متوجه شده اند سلول های پشتیبان در مغز انسان کلیدی برای توسعه داروهای کاهش وزن ایمن تر هستند.
به گزارش لیزر تگ به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، بیشتر داروهای کاهش وزن و دیابت موجود در بازار نتایج ماندگاری ندارند. داروهای مبتنی برGLP-۱ مانند اوزمپیک با کار روی نورون های مغزی که گرسنگی را کنترل می کنند، فعال می شوند و به بیمار کمک می کنند تا وزن خویش را کم کند. حدود ۷۰ درصد کاربران ظرف یک سال مصرف این داروها را متوقف می کنند. تهوع و استفراغ از شایع ترین عوارض جانبی آنها هم هستند. دراین میان تقاضا برای داروهای جایگزین ایمن تر در حال افزایش می باشد. بنابراین محققان مشغول بررسی روش های زیست شناختی جدید هستند که اشتها را بدون زحمت می کاهد. در این راستا رابرت دویل پروفسور شیمی در دانشگاه سیراکیوز پژوهش در اینباره انجام داده است. محققان هدف جدیدی در مغز انسان یافته اند که از عوارض جانبی که در داروهای رایج GLP-۱ مشاهده می شود، اجتناب می کند. دویل و همکارانش در پژوهش خود دیگر روی اعصاب که اهداف متداول برای توسعه داروهای در رابطه با مغز هستند، تمرکز نکردند. در عوض آنها سلول های پشتیبان در قسمت پشت مغز، بخصوص گلیا و آستروسیت ها را بررسی کردند. دویل در اینباره می گوید: ما می خواستیم بدانیم آیا امکان دارد سلول های پشتیبان پپتید یا مولکول های سیگنال دهنده جدیدی تولید کنند که برای کاهش وزن بدن حیاتی می باشد یا خیر. پژوهش آنها نشان داد بعضی از این سلول های پشتیبان که به صورت معمول مولکولی به نام octadecaneuropeptide یاODN تولید می کند هنگامیکه این ماده به صورت مستقیم به مغز موش ها تزریق شد، اشتها را کم کرد و فراوری گلوکز بدن حیوان را بهبود بخشید. با این وجود تزریق مستقیم به مغز در انسان ها امکان پذیر نیست محققان برای این منظور یک نسخه اصلاح شده به نام tridecaneuropeptide یا TDN را توسعه دادند. این نسخه را میتوان مانند اوزمپیک به صورت متداول به بدن تزریق کرد. TDN در آزمایش های حیوانی به موش های حشره خوار مشکی کمک کرد تا وزن کم کنند و نسبت به انسولین حساسیت بیشتری بیابند. نکته مهم اینست که هیچ یک از حیوانات تحت آزمایش حالت تهوع یا استفراغ را تجربه نکردند. برخلاف داروهای GLP-۱ که نورون ها را مستقیماً تحریک می کنند، TDN با فعال سازی سلول های پشتیبان در مسیرهای پایین دستی عمل می کند؛ سلول هایی که آنها هم بر احساس گرسنگی تاثیر می گذارند. این مسیر میان بر می تواند زنجیره ای از عوارض جانبی را که در درمان های فعلی دیده می شود، حذف کند. دویل در اینباره می گوید: به جای آن که مثل داروهای فعلی از آغاز مسیر آغاز به دویدن نماییم، هدف گیری مسیرهای پایین دستی در سلول های پشتیبان مانند شروع مسابقه از نیمه راه است؛ این کار سبب کاهش عوارض جانبی ناخوشایندی می شود که خیلی از افراد تجربه می کنند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان لیزرتگ در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۲ بعلاوه ۱